شش‌خوانی: یک قطعه
از پشت ماسک مولکول‌های سرفه را می‌شمردم
برمی‌گشتم وُ چک می‌کردم آیا قطار از تمام پنجره‌ها به همان میزان رد می‌شد؟
وَ آیا تکه‌های گرمِ نور از نگاه خیره‌ی عدسی‌ها بیرون نزده بود؟
فلس‌های پایین‌تنه‌ات را می‌شمردم فرو می‌رفتی از سینه
انقلابی‌ای که به دوربین لبخند می‌زد (و جان می‌داد)
در زبان مادری‌ات سرفه می‌کنی؟
من زبان‌های تو را می‌شمردم پرزهای زبان‌های تو وُ مولکول‌های هوای میان دو لب را می‌شمردم اشک‌های تو را می‌شمردم آب دریاها را می‌شمردم اجسادِ درون زمین را پرهای پرنده‌ها را می‌شمردم سرگیجه‌ی صخره‌ها را می‌شمردم ذره‌های معلق را می‌شمردم شن‌های داغ را
Lire le poumon : un fragment
Derrière ton masque
Je comptais les molécules de tes toux
Je tournais vérifier si le train passait également devant toutes les fenêtres ?
Et si les fragments chauds ne sortaient du regard fixe d’objectif ?
Je comptais les écailles de ton bas ventre, tu t’enfonçais jusqu’au cou, tel un révolutionnaire souriant à la caméra
(donnait sa vie)
Dans ta langue maternelle tu tousses ?
Tes langues je les comptais, les papilles sur ta langue et les molécules d’oxygène entre deux lèvres je les comptais, tes larmes je les comptais, les eaux, eaux de mer je les comptais, les cadavres enterrés plumes des oiseaux je les comptais, vertiges des roches je les comptais, particules suspendues sables chauds je les comptais je les comptais.